พระพุทธเจ้าสอนการทำธุรกิจ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า พระพุทธเจ้าก็สอนในเรื่องการทำธุรกิจ คือเหตุทำให้ค้าขายดี
ครั้งนั้นแล ท่านพระสารีบุตรเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้ว ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า — อํ. จตุก 21/79
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
(๑) อะไรหนอเป็นเหตุปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายขาดทุน
(๒) อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์
(๓) อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้ บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์
(๔) อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์
(๑) อะไรหนอเป็นเหตุปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายขาดทุน
(๒) อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์
(๓) อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้ บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์
(๔) อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์
พระพุทธเจ้าตอบว่า
ดูกรสารีบุตร
(๑) บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว ย่อมปวารณาว่า ‘ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ท่านประสงค์’; เขากลับไม่ถวายปัจจัยที่เขาปวารณา ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้ เขาทำการค้าขายอย่างใดๆ เขาย่อมขาดทุน
(๑) บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว ย่อมปวารณาว่า ‘ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ท่านประสงค์’; เขากลับไม่ถวายปัจจัยที่เขาปวารณา ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้ เขาทำการค้าขายอย่างใดๆ เขาย่อมขาดทุน
(๒) อนึ่ง บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว ย่อมปวารณาว่า ‘ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ท่านประสงค์’; แต่เขาถวายปัจจัยที่ปวารณาไว้ไม่เป็นไปตามประสงค์ ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้ เขาทำการค้าขายอย่างใดๆเขาย่อมไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์์
(๓) อนึ่ง บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว ย่อมปวารณาว่า ‘ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ต้องประสงค์’; เขาถวายปัจจัยที่ปวารณาไว้ตามที่ประสงค์ ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้ เขาทำการค้าขายอย่างใดๆ เขาย่อมได้กำไรตามที่ประสงค์
(๔) อนึ่ง บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว ปวารณาว่า ‘ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ต้องประสงค์’; เขาถวายปัจจัยที่ปวารณาไว้ยิ่งกว่าที่ประสงค์ ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้ เขาทำการค้าขายอย่างใดๆ เขาย่อมได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์
ดูกรสารีบุตรนี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายขาดทุน
นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์์
นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์
นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกน ี้ทำการค้าขายได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์ ฯ
นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์์
นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์
นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกน ี้ทำการค้าขายได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์ ฯ
พระพุทธเจ้านี่ฉลาดมาก การที่จะทำธุรกิจได้ดีหรือไม่อยู่ที่ลูกค้า ว่าเราสามารถ ตอบสนองความต้องการของลูกค้า “Deliver what you’ve promised” โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสิ่งที่เราสัญญาว่าจะทำ ก็ต้องทำให้ได้ตามสัญญา
ทำไมพระพุทธเจ้าใช้ภิกษุเป็นเครื่องมือในการสอนนี้ี้? ประเด็นก็คือ
1. พระพุทธเจ้าหมายถึงลูกค้ายอดเยี่ยม คือลูกค้าที่มีเหตุผลและจ่ายเงิน (paying customer)
2. เราไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับคนที่ไม่ดี ในกรณีนี้คือลูกค้าที่ไม่ดี (non-paying customer)
3. เจ้าของธุรกิจต้องสร้างความพอใจเกิน 100% (exceed customer expectation, always)
นั่นแลเป็นเหตุเป็นปัจจัยที่ทำให้ค้าขายดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น